Opinie, stanowiska, uchwały
- Szczegóły
- Kategoria: Uchwały, opinie, stanowiska
- Data wydarzenia: 18-03-25
- Data końca wydarzenia: 18-03-25
OPINIA
KRAJOWEJ RADY SĄDOWNICTWA
z dnia 18 marca 2025 r.
w przedmiocie projektu rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości zmieniającego rozporządzenie w sprawie konta w systemie teleinformatycznym obsługującym postępowanie sądowe (B862)
Krajowa Rada Sądownictwa, po zapoznaniu się z projektem rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości zmieniającego rozporządzenie w sprawie konta w systemie teleinformatycznym obsługującym postępowanie sądowe, przedstawionym przy piśmie Sekretarza Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości z 3 marca 2025 r. (znak: DL III.43 92.7.2024), opiniuje go pozytywnie, bez uwag.
Pełna elektroniczna wersja ma postać PDF
WP.420.24.2025
- Szczegóły
- Kategoria: Uchwały, opinie, stanowiska
- Data wydarzenia: 18-03-25
- Data końca wydarzenia: 18-03-25
OPINIA
KRAJOWEJ RADY SĄDOWNICTWA
z dnia 18 marca 2025 r.
w przedmiocie projektu rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości zmieniającego rozporządzenie w sprawie sposobu składania zgłoszeń, sposobu i trybu komunikacji ze zgłaszającym oraz sposobu i trybu weryfikacji dołączonych do zgłoszenia dokumentów (B846)
Krajowa Rada Sądownictwa, po zapoznaniu się z projektem rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości zmieniającego rozporządzenie w sprawie sposobu składania zgłoszeń, sposobu i trybu komunikacji ze zgłaszającym oraz sposobu i trybu weryfikacji dołączonych do zgłoszenia dokumentów, przedstawionym przy piśmie Sekretarza Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości z 3 marca 2025 r. (znak: DL-III.4392.7.2024), opiniuje go pozytywnie, bez uwag.
Pełna elektroniczna wersja ma postać PDF
WP.420.24.2025
- Szczegóły
- Kategoria: Uchwały, opinie, stanowiska
- Data wydarzenia: 18-03-25
- Data końca wydarzenia: 18-03-25
OPINIA
KRAJOWEJ RADY SĄDOWNICTWA
z dnia 18 marca 2025 r.
w przedmiocie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu oraz ustawy - Kodeks karny (druk sejmowy nr 908)
Krajowa Rada Sądownictwa, po zapoznaniu się z poselskim projektem ustawy o zmianie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu oraz ustawy - Kodeks kamy (druk sejmowy nr 908), przekazanym do zaopiniowania przy piśmie Zastępcy Szefa Kancelarii Sejmu z dnia 11 grudnia 2024 r. (znak: SPS-WP.020.300.9.2024), opiniuje go pozytywnie z poniższymi uwagami.
Na wstępie podkreślić należy, że w kompetencji Krajowej Rady Sądownictwa przyznanej treścią art. 3 ust. 1 pkt 6 ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa leży opiniowanie projektu jedynie w części dotyczącej zmiany treści art. 256 §la kk, stąd ograniczony zakres niniejszej opinii.
Norma prawna zawarta w przepisie objętym jednostką redakcyjną art. 256 § la została wprowadzona ustawą z dnia 7 lipca 2022 roku o zmianie ustawy kodeks kamy i innych ustaw (Dz. U. poz. 2600). Kryminalizuje ona zachowania polegające na propagowaniu ideologii nazistowskiej, komunistycznej, faszystowskiej, jako takich lub jakiejkolwiek innej ideologii odznaczającej się nawoływaniem do użycia przemocy w celu wpływania na życie polityczne
lub społeczne.
Stanowi ona znamionowe uzupełnienie obowiązującego wcześniej art. 256 § 1 kk, którego dyspozycja obejmowała propagowanie totalitarnego ustroju państwa, wyłączając przed nawias ustrój nazistowski, komunistyczny i faszystowski. Zawiera również czasownikowe znamię w postaci nawoływania do nienawiści na tle istniejących pomiędzy ludźmi różnic naturalnych bądź światopoglądowych (narodowych, etnicznych, rasowych, wyznaniowych-bez wyznaniowych).
Niniejsza propozycja legislacyjna zawiera wyegzepmlifikowanie z palety „ideologii nawołujących do użycia przemocy w celu wpływania na życie polityczne i społeczne” ideologii „Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów frakcja Bandery (OUN-B) i Ukraińskiej Armii Powstańczej (UPA), która doprowadziła do ludobójstwa na Wołyniu i w sąsiednich regionach wiatach 1943-1945”.
Powyższa propozycja przewidująca rozbudowanie treści przepisu kodeksu karnego ma być, w zamyśle projektodawców, zsynchronizowany z propozycją zmiany treści przepisów ustawy z dnia 18 grudnia 1998 roku o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, z których jeden (art. 1 pkt 1 lit. a) opisujący przedmiot regulacji ustawy a drugi (art. 2a) definiujący zbrodnie członków i współpracowników ukraińskich nacjonalistycznych organizacji, wymienia Organizację Ukraińskich Nacjonalistów frakcji Bandery (OUN-B) i Ukraińską Armii Powstańczej (UPA) oraz inne ukraińskich formacji kolaborujące z Trzecią Rzeszą Niemiecką.
Nie negując potrzeby zmian w treści przepisów ustawy o IPN oraz wyciągnięcia przed nawias znamienia czasownikowego propagowania ideologii szeregu organizacji nacjonalistów ukraińskich zauważyć jednak należy, że wyszczególnienie podmiotów w treści proponowanego przepisu Kodeksu karnego jest jednak węższe aniżeli te z treści proponowanych przepisów z ustawy o IPN co nie znajduje racjonalnego uzasadnienia i brak jest do tej kwestii odniesienia w uzasadnieniu zamierzenia nowelizacyjnego. Jeżeli zaś intencją projektodawcy było objęcie znamieniem czasownikowym „publicznego propagowania ideologii” wszystkich tych formacji ukraińskich wymienionych w art. 1 proponowanej ustawy to, unikając niepotrzebnych powtórzeń, należało odesłać do odpowiednich treści ustawy o IPN.
Innym defektem projektu jest modyfikacja treści przebudowywanego przepisu o frazę końcową(1), która stanowi konstatację historyczną nie mająca żadnego znaczenia normatywnego.
Jest wprowadzeniem zdania złożonego, które zgodnie z zasadami techniki legislacyjnej, nie jest właściwą formą konstruowania normy prawnej.
(1) słowa „która doprowadziła do ludobójstwa na Wołyniu i w sąsiednich regionach w latach 1943- 1945"
Pełna elektroniczna wersja ma postać PDF
WP.420.116.2024
- Szczegóły
- Kategoria: Uchwały, opinie, stanowiska
- Data wydarzenia: 04-03-25
- Data końca wydarzenia: 04-03-25
OPINIA
KRAJOWEJ RADY SĄDOWNICTWA
z dnia 4 marca 2025 r.
w przedmiocie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy
- Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (UD153)
Krajowa Rada Sądownictwa, po zapoznaniu się z projektem ustawy o zmianie ustawy - Kodeks kamy, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw, przedstawionym przy piśmie Sekretarza Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości z 28 października 2024 r. (znak: DL-I.400.2.2024), opiniuje projekt z poniższymi uwagami.
W zakresie zmian dotyczących Kodeksu karnego: Zdaniem Krajowej Rady Sądownictwa wprowadzenie modyfikacji ogólnych dyrektyw wymiaru kary poprzez dodanie w art. 53 § 1 kk frazy „potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa” jest zbędne, ponieważ potrzeby w zakresie świadomości prawnej społeczeństwa są zawarte w dotychczasowych celach kary, takich jak zapobiegawcze i wychowawcze oddziaływanie na skazanego zawarte w projektowanym przepisie. Może to prowadzić do niejasności interpretacyjnych i trudności w praktycznym stosowaniu tego przepisu. Wymóg uwzględniania takich potrzeb może prowadzić do nadużyć, zwłaszcza w kontekście działań populistycznych, kiedy kara mogłaby być wymierzana bardziej dla „pokazania surowości” niż dla osiągnięcia rzeczywistych celów resocjalizacyjnych lub zapobiegawczych.
Podobnie negatywnej oceny wymaga usunięcie z omawianego przepisu obowiązek uwzględniania okoliczności obciążających i okoliczności łagodzących - tego rodzaju zmiana sugeruje obniżenie poziomu wyważenia konkretnie orzekanych kar i przeczy zasadzie indywidualizacji kary, która umożliwia sądowi na precyzyjną ocenę sytuacji sprawcy konkretnego czynu zabronionego w konkretnym postępowaniu. Brak tych dyrektyw wydaj e się przeczyć zasadzie humanitaryzmu w prawie karnym.
Wydzielenie do art. 53 § la dyrektywy z ostatniego zdania § 1 tego przepisu komplikuje konstrukcję tego przepisu i może prowadzić do wątpliwości interpretacyjnych i rozbieżności w stosowaniu obu przepisów. W obecnym brzmieniu art. 53 kk nie zachodzi wątpliwość co do integralności ogólnych dyrektyw wymiaru kary, w przeciwieństwie do proponowanej zmiany, która z tego względu może zdestabilizować utrwaloną w orzecznictwie praktykę.
Zmiany proponowane w art. 58 kk polegające na dodaniu § la i Ib sprowadzają się do przeregulowania zasad wymiaru kary dożywotniego pozbawienia wolności oraz kary pozbawienia wolności w wymiarze przekraczającym 15 lat (w obu przypadkach proponuje się wprowadzenie kwalifikowanej przesłanki „wyjątkowych okoliczności).
Projektodawca w szeregu propozycji legislacyjnych ogranicza zakres uznaniowości sędziowskiej przy wymiarze kary co niesie za sobą poważne ryzyko naruszenia fundamentalnych zasad prawa karnego i osłabienia sprawiedliwości wymiaru sprawiedliwości.
- Szczegóły
- Kategoria: Uchwały, opinie, stanowiska
- Data wydarzenia: 05-03-25
- Data końca wydarzenia: 05-03-25
OPINIA
KRAJOWEJ RADY SĄDOWNICTWA
z dnia 5 marca 2025 r.
w przedmiocie projektu ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego
Krajowa Rada Sądownictwa, po zapoznaniu się z projektem ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, przekazanym przy piśmie Zastępcy Szefa Kancelarii Sejmu z dnia 12 listopada 2024 r. (znak: SPS-WP.020.274.5.2024), opiniuje projekt pozytywnie, z zastrzeżeniami.
UZASADNIENIE
Na wstępnie należy wskazać, że niniejszy projekt był przedmiotem prac Komisji opiniowania aktów prawnych dotyczących sądownictwa.
W uzasadnieniu projektu wskazano, że celem projektowanej nowelizacji jest reforma instytucji tymczasowego aresztowania w Polsce. Obowiązujący stan prawny i wynikająca z niego praktyka sądowa wymagają pilnego dostosowania do standardów wyznaczanych przez Konstytucję Rzeczypospolitej Polskiej oraz wiążące akty prawa międzynarodowego, w tym Europejską Konwencję Praw Człowieka.
W ustawie zaproponowano następujące rozwiązania:
1. Ograniczenia okresów stosowania tymczasowego aresztowania: pierwszy okres aresztu miał zostać ograniczony do jednego miesiąca, uchylenie przesłanki stosowania aresztu w oparciu o zagrożenie surową karą przed wydaniem jakiegokolwiek wyroku, wprowadzenie fakultatywności stosowania środków zapobiegawczych w przypadku, gdy oskarżony utrudnia ich wykonywanie lub narusza nałożone obowiązki, zastąpienie abstrakcyjnej „uzasadnionej obawy” matactwa, która była instrumentalnie i uznaniowo wykorzystywana do uzasadniania stosowania tymczasowego aresztu - „realną obawą”.
2. Zwiększenie nadzoru sądowego: w przypadku złożenia wniosku o przedłużenie tymczasowego aresztu, prokurator zobowiązany jest wskazać szczegółowo: czynności podjęte w czasie stosowania tego środka, okoliczności uzasadniające jego dalsze stosowanie oraz czynności które prokuratura ma zamiar przeprowadzić w trakcie, wnioskowanego czasu tymczasowego aresztowania.
3. Ułatwienie dostępu do akt w formie elektronicznej: obowiązek prokuratora udostępniania akt w formie elektronicznej na żądanie podejrzanego lub jego obrońcy,
przyspieszenie procesu obrony poprzez łatwiejszy dostęp do materiałów dowodowych.
4. Wprowadzenie minimalnych standardów tzw. „Dyrektywy Obrończej”: konieczność zawiadomienia obrońcy o terminie przesłuchania oskarżonego przed zastosowaniem środka zapobiegawczego, obowiązek pełnienia dyżurów przez adwokatów i radców prawnych, zapewnienie natychmiastowej pomocy prawnej każdemu zatrzymanemu.
Wątpliwość budzi także postulowane przez Projektodawcę ograniczenie maksymalnego czasu trwania tymczasowego aresztowania w postępowaniu przygotowawczym do jednego miesiąca. Proponowana zmiana brzmienia art. 263 § 1 KPK, polegająca na zastąpieniu wyrazów „3 miesiące” wyrazem „miesiąc” prowadzić będzie do zbędnego ograniczenia zakresu uznaniowości sędziowskiej sądu pierwszej instancji w zakresie samodzielnego określania przez sąd pierwotnego okresu stosowania tymczasowego aresztowania z maksymalnie trzech miesięcy do jednego miesiąca.
Tego rodzaju ograniczenie - znacząco skracające okres, na jaki może być zastosowane tymczasowe aresztowanie w ramach pierwszego postanowienia wydawanego przez sąd - może przeczyć celom stosowania tego środka zapobiegawczego, gdyż okres jednego miesiąca może nie być każdorazowo wystarczający do dokonania odpowiedniej i oczekiwanej koncentracji materiału dowodowego w ramach postępowania przygotowawczego.
Pełna elektroniczna wersja ma postać PDF
Strona 3 z 98