Aktualności
- Szczegóły
UCHWALA KRAJOWEJ RADY SĄDOWNICTWA z dnia 8 października 2025 r.
w sprawie skierowania wniosku do Trybunału Konstytucyjnego o zbadanie zgodności z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej przepisów rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 29 września 2025 r. zmieniającego rozporządzenie - Regulamin urzędowania sądów powszechnych (Dz. U. poz. 1325)
I. Na podstawie art. 191 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 186 ust. 2 i art. 188 pkt 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm., dalej: ,,Konstytucja RP"), Krajowa Rada Sądownictwa wnosi o stwierdzenie, że:
- rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 29 września 2025 r. zmieniające rozporządzenie - Regulamin urzędowania sądów powszechnych (Dz. U. z 2024 poz. 867 i 1444 oraz z 2025 r. poz. 2) w całości, tj. §§ 1 do 4, jest niezgodne z art. 41 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 2024 r. poz. 334, dalej: ,,p.u.s.p."), a przez to jest niezgodne z art. 2, art. 7 w zw. z art. 186 ust. 1 i art. 92 ust. 1 Konstytucji RP, albowiem zostało wydane przez Ministra Sprawiedliwości bez zachowania trybu wymaganego przepisami prawa do jego wydania, to jest bez zasięgnięcia opinii Krajowej Rady Sądownictwa;
- rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 29 września 2025 r. zmieniające rozporządzenie - Regulamin urzędowania sądów powszechnych (Dz. U. z 2024 poz. 867 i 1444 oraz z 2025 r. poz. 2) w całości, tj. §§ 1 do 4, jest niezgodne art. 2, art. 7 w zw. z art. 190 ust. 1 Konstytucji RP, albowiem zostało wydane przez Ministra Sprawiedliwości z naruszeniem mających moc powszechnie obowiązującą i ostatecznych wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 16 maja 2024 r. sygn. akt U 1/24 i wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 6 marca 2025 r. sygn. akt U 16/24
- § 1 pkt 2, pkt 3, pkt 4, pkt 6 lit „b” rozporządzenia z dnia 29 września 2025 r. zmieniającego rozporządzenie - Regulamin urzędowania sądów powszechnych (Dz. U. z 2024 poz. 867 i 1444 oraz z 2025 r. poz. 2) jest niezgodny z art. 41 § 1 p.u.s.p., a przez to jest niezgodny z art. 92 ust. 1, art. 176 ust. 2 i art. 178 ust. 1 RP i art. 45 ust. 1 Konstytucji.
II. Na podstawie art. 36 ustawy z dnia 30 listopada 2016 r. o organizacji i trybie postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 2393) w zw. z art. 7301 § 1 i 2 w zw. z art. 732 i art. 755 § 1 k.p.c. Krajowa Rada Sądownictwa wnosi o udzielenie zabezpieczenia do czasu wydania przez Trybunał Konstytucyjny ostatecznego orzeczenia, w sprawie inicjowanej wnioskiem Krajowej Rady Sądownictwa, poprzez:
- zakazanie Ministrowi Sprawiedliwości i podległym mu prezesom sądów oraz osobom pełniącym funkcje prezesów sądów dokonywania jakichkolwiek czynności z zakresu administracji sądowej, mających na celu wykonanie §51a Regulaminu urzędowania sądów powszechnych wprowadzanego zaskarżonym - rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 29 września 2025 r. zmieniającym rozporządzenie - Regulamin urzędowania sądów powszechnych (Dz. U. z 2024 poz. 867 i 1444 oraz z 2025 r. poz. 2)
III. Krajowa Rada Sądownictwa zastrzega możliwość uzupełnienia argumentacji w razie podniesienia przez Ministra Sprawiedliwości - Prokuratora Generalnego nowych tez uzasadniających odstępstwo od wskazanego podstawowego wzorca kontroli konstytucyjności na rzecz innych wartości chronionych konstytucyjnie.
IV. Do reprezentowania wnioskodawcy w postępowaniu przed Trybunałem Konstytucyjnym, wraz z prawem do modyfikowania treści wniosku Krajowa Rada Sądownictwa upoważnia sędziów: dra Macieja Nawackiego, dr Annę Dalkowską i Joannę Kołodziej-Michałowicz.
UZASADNIENIE
- Szczegóły
- Nadrzędna kategoria: Aktualności
- Data wydarzenia: 07-10-25
- Data końca wydarzenia: 10-10-25
- Szczegóły
w sprawie bezprawnych działań Ministra Sprawiedliwości-Prokuratora Generalnego wzywających sędziów Sądu Najwyższego i Naczelnego Sądu Administracyjnego do zaprzestania sprawowania wymiaru sprawiedliwości
1. Prezydium Krajowej Rady Sądownictwa wypełniając konstytucyjny obowiązek stania na straży niezależności sądów i niezawisłości sędziów, działając na postawie art. 186 Konstytucji RP i art. 16 ust. 4 Ustawy z dnia 12 maja 2011 roku o Krajowej Radzie Sądownictwa (Dz.U. z 2024 r. poz. 1186) wyraża zdecydowany sprzeciw wobec bezprawnych działań Ministra Sprawiedliwości-Prokuratora Generalnego Waldemara Żurka skierowanych do sędziów Sądu Najwyższego i Naczelnego Sądu Administracyjnego.
2. W pismach skierowanych bezpośrednio do sędziów Sądu Najwyższego i Naczelnego Sądu Administracyjnego Minister Sprawiedliwości-Prokurator Generalny pod pozorem przywracania praworządności zakwestionował konstytucyjny status sędziów Sądu Najwyższego i Naczelnego Sądu Administracyjnego, powołanych przez Prezydenta RP od 2018 roku i wezwał ich do sprzeniewierzenia się rocie ślubowania sędziowskiego, tj. odmowy sprawowania wymiaru sprawiedliwości, która skutkować może w przyszłości odpowiedzialnością dyscyplinarną i karną.
3. Działania Ministra Sprawiedliwości-Prokuratora Generalnego mają wymiar antypaństwowy, antykonstytucyjny, antydemokratyczny i antyobywatelski. Stanowią w rzeczywistości bezprawny i nieznany dotąd w historii Rzeczypospolitej Polskiej zamach na konstytucyjne organy państwa: Sąd Najwyższy, Naczelny Sąd Administracyjny i Krajową Radę Sądownictwa oraz na niezależność sądów i niezawisłość sędziów.
4. Prezydium Krajowej Rady Sądownictwa podkreśla, że niezawisłość sędziów
i niezależność sądów stanowi jedną z najwyższych wartości demokratycznego państwa prawa, a sądy są władzą odrębną i niezależną od władzy ustawodawczej i wykonawczej. Fundamentalną gwarancją niezawisłości jest nieusuwalność sędziów, o czym stanowi art. 180 ust. 1 Konstytucji RP. Granicę działań organów władzy publicznej w Rzeczpospolitej Polskiej wyznacza konstytucyjna zasada legalizmu, zgodnie z którą wszystkie organy władzy działają na podstawie i w granicach prawa.
5. Powołanie sędziego stanowi w świetle prawa polskiego prerogatywę Prezydenta RP, należy do materii konstytucyjnej, ponieważ dotyczy kluczowego dla państwa zagadnienia kreacji i obsady jego konstytucyjnych organów. Nie podlega w świetle Konstytucji RP żadnej kontroli i weryfikacji, co potwierdził w licznych orzeczeniach Trybunał Konstytucyjny [K 18/09, K 8/17, P 22/19, P 13/19] i Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej [C 585/18, C 624/18 i C 625/18, pkt 135, pkt 143; C 508/19, pkt 81; C 824/18, pkt 128].
6. Bezprawne działania Ministra Sprawiedliwości-Prokuratora Generalnego wymierzone wobec sędziów najwyższych sądów w Rzeczpospolitej Polskiej, powołanych na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa w procedurze, której zgodność z Konstytucją RP potwierdził Trybunał Konstytucyjny [sygn. akt K 12/18], stanowią zamach na konstytucyjny system państwa.
7. Sąd Najwyższy i Naczelny Sąd Administracyjny stanowią jeden z filarów władzy sądowniczej w państwie i gwarancję jego prawnej stabilności. Sprawowana przez sądy administracyjne kontrola działań władzy wykonawczej zapewnia realizację zasady legalizmu i zaufania obywateli wobec państwa. Dlatego też działania wymierzone wobec sędziów Sądu Najwyższego i Naczelnego Sądu Administracyjnego zmierzają do destabilizacji całego wymiaru sprawiedliwości i podważenia fundamentów bezpieczeństwa Państwa Polskiego.
8. Oczywisty kontekst polityczny wezwania Ministra Sprawiedliwości-Prokuratora Generalnego stwarza wrażenie presji skierowanej wobec niezawisłych sędziów Sądu Najwyższego i Naczelnego Sądu Administracyjnego i wywołania „efektu mrożącego”, co w demokratycznym państwie prawa jest nieakceptowalne.
9. Prezydium Krajowej Rady Sądownictwa apeluje do Ministra Sprawiedliwości-Prokuratora Generalnego i do wszystkich politycznych organów władzy o zaniechanie podejmowania bezprawnych działań wobec sędziów, naruszających ich niezawisłość, nieusuwalność i godność sprawowanego urzędu.
10. Prezydium Krajowej Rady Sądownictwa wzywa do uszanowania niezależności i bezstronności sędziów, którzy korzystając z konstytucyjnego prawa dostępu do służby publicznej na podstawie obowiązującej ustawy i Konstytucji RP, działając w zaufaniu do Państwa Polskiego zostali powołani na urząd sędziego i pełnią służbę w imieniu Rzeczpospolitej Polskiej.
11. Prezydium Krajowej Rady Sądownictwa zwraca się do sędziów, by nie ulegali presji polityków, zachowali odwagę, niezłomność, bezstronność w służbie i pozostali wierni złożonej rocie ślubowania sędziowskiego. Prezydium oświadcza, że Krajowa Rada Sądownictwa stoi i zawsze stać będzie na straży niezawisłości sędziowskiej i wyraża głęboką dezaprobatę wobec wszelkich prób naruszania zasad nieusuwalności sędziów i niezawisłości sędziowskiej.
Wiceprzewodniczący
Krajowej Rady Sądownictwa
sędzia Rafał Puchalski
- Szczegóły
w sprawie działań Ministra Sprawiedliwości w odniesieniu do sędziego Jakuba Iwańca
Prezydium Krajowej Rady Sądownictwa – organu stojącego w myśl art. 186 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej na straży niezależności sądów i niezawisłości sędziów, na podstawie art. 16 ust. 4 Ustawy z dnia 12 maja 2011 roku o Krajowej Radzie Sądownictwa (Dz.U. z 2024 r. poz. 1186), po zapoznaniu się z komunikatem Ministerstwa Sprawiedliwości z dnia 30 września 2025 roku:
1. stwierdza, że decyzja Ministra Sprawiedliwości z dnia 29 września 2025 roku o zarządzeniu przerwy w czynnościach służbowych sędziego Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie Jakuba Iwańca podjęta została z rażącym naruszeniem przepisu art. 130 § 1 Ustawy z dnia 27 lipca 2001 roku Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 2024 r. poz. 334 ze zm. – dalej: u.s.p.) w sytuacji oczywistego braku przewidzianych tym przepisem przesłanek zarządzenia przerwy, w tym z powołaniem się na merytoryczną treść orzeczeń wydanych przez sędziego, stąd ma charakter dyskryminacyjny i godzi w jego niezawisłość, naruszając przy tym dobro i powagę wymiaru sprawiedliwości;
2. za niedopuszczalne uznaje powołanie jako przyczyny zarządzenia przerwy w czynnościach sędziego w trybie art. 130 § 1 u.s.p. merytorycznego rozstrzygnięcia zawartego w orzeczeniach sędziego – co jest aktem jawnie sprzecznym z art. 107 § 3 pkt 1 u.s.p., zgodnie z którym wykładnia i stosowanie przepisów prawa krajowego nie stanowi przewinienia dyscyplinarnego, nawet jeśli obarczone są błędem; pociąganie do odpowiedzialności sędziego za treść wydanego orzeczenia jest fundamentalnie sprzeczne z niezawisłością sędziowską i stanowi ze strony Ministra Sprawiedliwości-Prokuratora Generalnego instrument wywierania presji na sądy, ukierunkowanej na uznawanie skuteczności jego sprzecznych z przepisami prawa decyzji kadrowych podejmowanych w organach prokuratury;
3. za wewnętrznie sprzeczne, a wręcz kuriozalne, uznaje powołanie jako przyczyny zarządzenia przerwy w czynnościach sędziego niezawiadomienie prokuratora o terminie posiedzenia w sytuacji istnienia wypadku niecierpiącego zwłoki – jak stanowi przedmiotowy komunikat;
4. za obnażające represyjny charakter zarządzenia przerwy w czynnościach sędziego uznaje powołanie jako jego przyczyn okoliczności związanych ze sposobem procedowania i rozstrzygania spraw, z których w oczywisty sposób żadna nie kwalifikuje się jako pociągająca konieczność natychmiastowego odsunięcia sędziego od wykonywania obowiązków służbowych ze względu na powagę sądu lub istotne interesy służby – w istocie jedyną przesłanką jest tu istotny interes polityczny Ministra Sprawiedliwości;
5. postrzega zarządzenie przerwy w czynnościach sędziego Jakuba Iwańca jako kolejny akt Ministra Sprawiedliwości naruszający sędziowską niezawisłość, godzący w dobro wymiaru sprawiedliwości i podjęty w doraźnym interesie politycznym, maskujący brak jakichkolwiek jego realnych dokonań, działań bądź zamierzeń w dziele rzeczywistej naprawy wymiaru sprawiedliwości Rzeczypospolitej.
Wiceprzewodniczący
Krajowej Rady Sądownictwa
sędzia Rafał Puchalski
Strona 1 z 248
