Lista kandydatów do Naczelnego Sądu Administracyjnego - M.P. z 2022 r. poz. 680

Krajowa Rada Sądownictwa podczas posiedzenia plenarnego w dniach 18 - 20 października 2022 r. rozpatrywała konkursy na stanowiska sędziowskie oraz asesorskie i podjęła uchwały o przedstawieniu Prezydentowi RP wniosku o powołanie Magdaleny Katarzyny Rubys na stanowisko sędziego w Sądzie Okręgowym w Bielsku-Białej i Aleksandry Komór na stanowisko sędziego w Sądzie Okręgowym w Warszawie. Rada wystąpiła także z wnioskiem do Prezydenta RP o powołanie Agnieszki Cholewy-Kuchty na stanowisko sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, asesora Damiana Szymona Bronowickiego na stanowisko sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, Anny Bartłomiejczuk na stanowisko asesora w WSA w Białymstoku oraz Anny Ostrowskiej i Macieja Pawła Gapskiego na stanowiska asesorów w WSA w Lublinie.

Rada pozytywnie zaopiniowała kandydaturę sędziego Wojskowego Sądu Garnizonowego w Lublinie ppłk Marka Głowienki na stanowisko Rzecznika Dyscyplinarnego Sędziów Sądów Wojskowych. Zaakceptowała także projekt planów i wydatków sądów wojskowych na 2023 rok.

Członkowie Rady wybrali sędzię dr Annę Dalkowską jako przedstawiciela do Rady Konsultacyjnej Sędziów Europejskich przy Radzie Europy.

Krajowa Rada Sądownictwa przyjęła stanowisko w sprawie doniesień medialnych dotyczących niewykonywania orzeczeń sądów powszechnych przez Prezesów Sądu Okręgowego w Warszawie i Sądu Rejonowego w Olsztynie. Rada stwierdziła, że problem wynika ze sprzeczności między orzeczeniem Sądu Najwyższego, który zawiesił sędziów w czynnościach służbowych a orzeczeniami sądów rejonowych, które nakazały Sądowi Okręgowemu w Warszawie i Sądowi Rejonowemu w Olsztynie dopuszczenie zawieszonych sędziów do orzekania. Krajowa Rada Sądownictwa stwierdza, że sprawa sędziów ma charakter dyscyplinarny i wyłączną kompetencję do orzekania w niej ma Sąd Najwyższy. Prezesi wspomnianych Sądów powinni respektować jedynie rozstrzygnięcia Sądu Najwyższego i tylko ten Sąd może uchylić orzeczone zawieszenie.

Na zakończonym posiedzeniu plenarnym Rada zapoznała się także z przygotowanymi przez Komisję KRS do Opiniowania Aktów Prawnych Dotyczących Sądownictwa założeniami opinii do poselskiego projektu ustawy o Sądzie Najwyższym (druk sejmowy nr 2050). Rada jest przekonana o konieczności wprowadzenia zmian, które wyraźnie określą wewnętrzną strukturę Sądu Najwyższego i pozwolą kontynuować reformy wymiaru sprawiedliwości. Członkowie Rady z uwagą wysłuchali informacji o przygotowanym stanowisku KRS i po wyczerpującej dyskusji zdecydowali o konieczności dalszych prac nad nim. Sprawozdania z pracy przedstawili także przewodniczący Komisji do Spraw Skarg, Wniosków i Petycji oraz Komisji Etyki.

Członkowie Rady rozpatrzyli sprawy indywidualne dotyczące jednego wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, jednego odwołania od zmiany podziału czynności i siedmiu cofnięć zgłoszeń.

Rada zaopiniowała 17 projektów aktów prawnych, w tym m.in.:
- poselski projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu zniesienia Izby Odpowiedzialności Zawodowej Sądu Najwyższego;
- projekty rozporządzeń Ministra Sprawiedliwości: - zmieniający rozporządzenie w sprawie sposobu przygotowania przesłuchania przeprowadzanego w trybie określonym w art. 185a-185c Kodeksu postępowania karnego;
- zmieniający rozporządzenie – Regulamin urzędowania sądów powszechnych;
- projekt rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości, które zmienia rozporządzenie w sprawie sposobów prowadzenia oddziaływań penitencjarnych w zakładach karnych i aresztach śledczych;
- projekt rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie sposobu oraz szczegółowych warunków wykonywania kar, środków karnych i środków zabezpieczających w systemie dozoru elektronicznego;
- rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw;
- projekt rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie przeprowadzania badań na obecność substancji psychoaktywnej w organizmie skazanego pozbawionego wolności;
- poselski projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz ustawy – Prawo o prokuraturze;
- poselski projekt ustawy o zmianie ustaw w celu likwidowania zbędnych barier administracyjnych i prawnych wraz z autopoprawką;
- rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych;
- projekt rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości zmieniającego rozporządzenie w sprawie przeprowadzania konkursu na asystenta sędziego;
- senacki projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks karny wykonawczy;
- projekt rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości zmieniający rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad i trybu doręczenia pism organów procesowych w postępowaniu karnym.

Sędzia Dagmara Pawełczyk-Woicka
Przewodniczący
Krajowej Rady Sądownictwa

Data wydarzenia: 20-10-22

Krajowa Rada Sądownictwa, mając na uwadze doniesienia medialne dotyczące niewykonywania orzeczeń przez Prezesów Sądu Okręgowego w Warszawie i Sądu Rejonowego w Olsztynie, stwierdza, co następuje.
Rada postrzega te kwestię jako problem w kategoriach istnienia sprzecznych ze sobą orzeczeń organów o rozłącznych kompetencjach, a mianowicie z jednej strony uchwał Sądu Najwyższego zawieszających sędziów w czynnościach służbowych z jednoczesnym obniżeniem wynagrodzenia na czas zawieszenia, a z drugiej – orzeczeń sądów rejonowych nakazujących Sądowi Okręgowemu w Warszawie i Sądowi Rejonowemu w Olsztynie dopuszczenie do orzekania zawieszonych w czynnościach służbowych sędziów. W ocenie Rady oczywista sprzeczność opisanych judykatów rodzi w konsekwencji niemożność zastosowania się przez prezesów wymienionych sądów powszechnych do obojga wskazanych orzeczeń, jako że dopuszczenie do pełnienia obowiązków pracowniczych sędziów objętych zawieszeniem w czynnościach służbowych niweczyłoby skutki aktualnego nadal zawieszenia orzeczonego przez Sąd Najwyższy.
Tak przedstawiający się problem jurydyczny, w przekonaniu Rady, podlegać winien rozstrzygnięciu w oparciu o kryterium reguł kompetencyjnych, to jest w drodze oceny, które z konkurencyjnych orzeczeń wydane zostały w ramach właściwości organu konstruowanej istotą zagadnienia faktycznego i prawnego leżącego u podstaw odsunięcia sędziów od pełnienia obowiązków. Otóż już prima facie nie może budzić jakichkolwiek wątpliwości, że istotą sprawy jest w obydwu przypadkach problem odpowiedzialności dyscyplinarnej, a zawieszenie sędziów w czynnościach służbowych w żadnym swym aspekcie nie wykracza poza obszar postępowania dyscyplinarnego, czego proceduralno-kompetencyjną konsekwencją jest wyłączność organów tego postępowania do wdrażania, zmiany i znoszenia środków prawem przewidzianych na czas trwania tego postępowania, aż do jego prawomocnego zakończenia. Tak przedstawiająca się konkluzja wiedzie do jednoznacznego stwierdzenia, że związanie prezesów sądów, w których zatrudnieni są zawieszeni sędziowie, dotyczyć może tylko i wyłącznie orzeczeń Sądu Najwyższego, a konkurencyjne względem nich postanowienia sądów powszechnych, nakazujących dopuszczenie sędziów do orzekania, jako wydane ultra vires, wykonaniu podlegać nie mogą.

Krajowa Rada Sądownictwa prezentuje stanowisko, że sprawa sędziów ma charakter dyscyplinarny, a wyłączną kompetencję do orzekania ma w niej Sąd Najwyższy – jako organ postępowania dyscyplinarnego. Sądy powszechne, nakazując dopuszczenie zawieszonych sędziów do pełnienia obowiązków, orzekły poza swą właściwością, uzurpując kompetencje i wdzierając się w uprawnienia i kognicję Sądu Najwyższego. Stanowi to naruszenie prawa, a tym samym ich orzeczenia pozbawione są wszelkiej mocy i nie wiążą prezesów sądów. Prezesi sądów obligowani są respektować orzeczenia Sądu Najwyższego w przedmiocie zawieszenia sędziego do czasu uchylenia tego środka przez Sąd Najwyższy. Wcześniejsze dopuszczenie sędziów do pracy na podstawie orzeczeń sądów powszechnych stanowiłoby zaś złamanie prawa i akt nieposłuszeństwa prawomocnym i wykonalnym orzeczeniom Sądu Najwyższego.


Przewodniczący
Krajowej Rady Sądownictwa
sędzia Dagmara Pawełczyk-Woicka

Opinia Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 18 października 2022 r. w przedmiocie powołania Rzecznika Dyscyplinarnego Sędziów Sądów Wojskowych

Krajowa Rada Sądownictwa, na podstawie art. 40 § 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. – Prawo o ustroju sądów wojskowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1754 ze zm.), w związku z pismem Ministra Sprawiedliwości z dnia 29 lipca 2022 r., pozytywnie opiniuje powołanie na Rzecznika Dyscyplinarnego Sędziów Sądów Wojskowych Pana ppłk. Marka Głowienki – sędziego Wojskowego Sądu Garnizonowego w Lublinie.

Przewodniczący
Krajowej Rady Sądownictwa
sędzia Dagmara Pawełczyk-Woicka