co do których Krajowa Rada Sądownictwa nie podjęła uchwały w przedmiocie dalszego zajmowania stanowiska po osiągnięciu wieku uprawniającego do przejścia w stan spoczynku

Prezydium Krajowej Rady Sądownictwa – organu stojącego w myśl art. 186 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej na straży niezależności sądów i niezawisłości sędziów, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 2 w zw. art. 16 ust. 4 z ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa (Dz.U. z 2024 r. poz. 1186, t.j.), na wniosek Komisji ds. Wizytacji i Lustracji zarządza przeprowadzenie lustracji referatów następujących sędziów:
1. Pani Elżbiety Dębowskiej – Sędzi Sądu Okręgowego w Radomiu;
2. Pani Jolanty Jagody Michalik - Sędzi Sądu Rejonowego w Chorzowie;
3. Pana Andrzeja Krasnodębskiego – Sędziego Sądu Okręgowego w Warszawie;
4. Pani Beaty Najjar – Sędziego Sądu Okręgowego w Warszawie;
5. Pana Andrzeja Znak – Sędziego Sądu Okręgowego w Częstochowie.

Przewodniczący
Krajowej Rady Sądownictwa
sędzia Dagmara Pawełczyk-Woicka

Prezydium Krajowej Rady Sądownictwa – organu stojącego w myśl art. 186 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej na straży niezależności sądów i niezawisłości sędziów, na postawie art. 16 ust. 4 Ustawy z dnia 12 maja 2011 roku o Krajowej Radzie Sądownictwa (Dz.U. z 2024 r. poz. 1186):

1. Wyraża dezaprobatę wobec działań i zapowiedzi Ministra Sprawiedliwości, które podważają niezależność władzy sądowniczej, suwerenność państwa polskiego oraz zaufanie obywateli do wymiaru sprawiedliwości. W świetle wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 10 marca 2022 r. sygn. K 7/21, Rada podkreśla konieczność przestrzegania zasad konstytucyjnych i ustawowych regulujących ustrój sądownictwa w Polsce.

2. Za rażące nadużycie władzy i sprzeczne z prawem uznaje:

• zawieszanie prezesów sądów lub wiceprezesów z powodu ich powołania na stanowiska sędziowskie na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej ustawą z dnia 8 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 3) lub za udzielenie pisemnego poparcia kandydatowi do KRS. Czynienie komukolwiek zarzutów za korzystanie z uprawnień nadanych ustawą jest niedopuszczalne w państwie praworządnym i podważa zasadę legalizmu (art. 7 Konstytucji RP) oraz zasadę zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa;
• odwołanie sędziego Jarosława Dudzicza ze stanowiska członka Rady Programowej Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury wskazanego przez Krajową Radę Sądownictwa – dokonanego z rażącym naruszeniem art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2009 roku o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury (Dz.U. z 2022 r. poz. 217 ze zm.).

3. Przypomina o wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 16 października 2024 r., sygn. K 2/24, w którym stwierdzono konieczność udziału Krajowej Rady Sądownictwa w procedurze zawieszania i odwoływania prezesów sądów powszechnych.

4. Wyraża zdecydowany sprzeciw wobec wypowiedzi Ministra Sprawiedliwości, który zapowiedział kierowanie roszczeń finansowych w imieniu Skarbu Państwa do sędziów za sam fakt orzekania, co stanowi ich konstytucyjną powinność. Takie działania stanowią niedopuszczalną ingerencję władzy wykonawczej wobec sędziów, godzą w oczywisty sposób w niezawisłość sędziowską będącą gwarancją prawa obywatela do sądu i mają na celu wywołanie efektu mrożącego. Jest to sprzeczne z zasadą trójpodziału władz (art. 10 Konstytucji RP) oraz obowiązkiem ochrony niezawisłości sędziowskiej i odrębności władzy sądowniczej (art. 173 Konstytucji RP). Minister Sprawiedliwości jako organ władzy wykonawczej, nie ma uprawnień do kwestionowania statusu sędziów powołanych zgodnie z prawem, wywierania na nich presji mającej powstrzymać ich od wydawania wyroków w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej.
5. Przypomina, że zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 10 marca 2022 r. (sygn. K 7/21, opublikowany w Dz. U. z 2022 r. poz. 574) art. 6 ust. 1 zdanie pierwsze Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r., zmienionej następnie Protokołami nr 3, 5 i 8 oraz uzupełnionej Protokołem nr 2 (Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284, ze zm.), nie upoważnia Europejskiego Trybunału Praw Człowieka ani sądów krajowych do dokonywania oceny zgodności z Konstytucją i Konwencją ustaw dotyczących ustroju sądownictwa, właściwości sądów oraz ustawy określającej ustrój, zakres działania, tryb pracy i sposób wyboru członków Krajowej Rady Sądownictwa. Wyrok ten potwierdza suwerenność Rzeczypospolitej Polskiej w kształtowaniu ustroju władzy sądowniczej, w tym procedur nominacyjnych sędziów oraz wyboru członków Krajowej Rady Sądownictwa. Polska, jako suwerenne państwo, samodzielnie określa zasady funkcjonowania swoich organów władzy publicznej, bez ingerencji zewnętrznej, co wynika wprost z art. 2, art. 8 i art. 176 Konstytucji RP.
6. Uznaje za nieuzasadnione i sprzeczne z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego zawieranie przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka ugód ze stronami w sprawach, w których przedmiotem skargi jest fakt wydania orzeczenia przez sędziów powołanych przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa. Takie działania podważają legitymację konstytucyjnie umocowanych organów państwa i mogą prowadzić do destabilizacji systemu prawnego.
7. Krajowa Rada Sądownictwa wzywa Ministra Sprawiedliwości do natychmiastowego zaprzestania działań ingerujących w niezależność sędziów i sądów, w tym do wycofania zapowiedzi roszczeń finansowych w stosunku do sędziów oraz do zaniechania zawieszeń i odwołań sędziów z pełnionych funkcji, opartych na kwestionowaniu legalności nominacji sędziowskich lub poparciu udzielonym sędziom kandydującym do Krajowej Rady Sądownictwa.

Prezydium Krajowej Rady Sądownictwa – organu stojącego w myśl art. 186 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej na straży niezależności sądów i niezawisłości sędziów, na postawie art. 16 ust. 4 Ustawy z dnia 12 maja 2011 roku o Krajowej Radzie Sądownictwa (Dz.U. z 2024 r. poz. 1186):

1. Wzywa do uszanowania niezależności i bezstronności sędziów, którzy pełnią służbę komisarzy wyborczych. Przypomina, że wszyscy sędziowie (również Ci powołani po 2017 roku) orzekają w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej. Pomawianie sędziów o brak uczciwości z powodu działań legalnych zmierza do podważenia fundamentów bezpieczeństwa Państwa Polskiego. Wyeliminowanie części komisarzy wyborczych może zmierzać do podporządkowania wyborów jednej stronie sceny politycznej i wykluczenia bezstronnej, niezależnej kontroli wyborów.
2. Przypomina, że wszyscy sędziowie, którzy udzielili poparcia kandydatom na członków Krajowej Rady Sądownictwa działali zgodnie z obowiązującym prawem: ustawą z dnia 12 maja 2011 roku o Krajowej Radzie Sądownictwa i Konstytucją Rzeczpospolitej Polskiej.
3. Podkreśla, że każdemu przysługuje konstytucyjne prawo dostępu do służby publicznej na jednakowych zasadach. Dlatego każdy sędzia mógł zgłosić się do konkursu na wolne stanowisko sędziowskie ogłoszone przez Ministra Sprawiedliwości lub Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej w Monitorze Polskim. Zgłoszenia były zgodne z obowiązującymi ustawami: Prawem o ustroju sądów powszechnych, ustawa o Sądzie Najwyższym, Prawem o ustroju sądów administracyjnych. Procedura konkursowa jest jawna i transparentna. Udział w konkursie na wolne stanowisko sędziowskie jest wyrazem chęci służby Państwu, a jednocześnie zaufania do Państwa, jest działaniem zgodnym z prawem, które w żaden sposób nie przynosi ujmy honorowi sędziego i nie może pozbawiać go przymiotu nieskazitelnego charakteru.
4. Zwraca się do Państwowej Komisji Wyborczej, aby nie ulegała naciskom i kampanii dyskredytacji i oszczerstw, ale by merytorycznie i wnikliwie oceniała pracę komisarzy wyborczych.
5. Pozostaje w przekonaniu, że sędziowie komisarze pozostają wierni rocie przyrzeczenia sędziowskiego i godnie służą Rzeczypospolitej.

Na zakończonym 11 lipca br. posiedzeniu plenarnym na podstawie sprawozdania Komisji budżetowej KRS przyjęła uchwałę, w której negatywnie ocenia likwidację 315 etatów sędziowskich przez Ministra Sprawiedliwości. Po rozmowach z przedstawicielami wszystkich Sądów Apelacyjnych komisja KRS ustaliła, iż łącznie z 690 wakatami na stanowiskach sędziowskich i asesorskich w całym kraju brak już 1005 osób na tych stanowiskach, co rażąco szkodzi wymiarowi sprawiedliwości, znacznie wydłuża czas postępowań i jest sprzeczne z interesem obywateli. Decyzje te są podejmowane przez Ministerstwo bez konsultacji z KRS.
W wielu sądach są też permanentne braki na ważnych stanowiskach urzędniczych. Dane te pochodzą z informacji od przedstawicieli Sądów Apelacyjnych, gdyż Ministerstwo Sprawiedliwości nie udziela Radzie odpowiedzi na pytania o oficjalną liczbę wakatów na stanowiskach sędziowskich i asesorskich.

Krajowa Rada Sądownictwa rozpoczęła omawianie sylwetek kandydatów na stanowiska asesorów w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Warszawie. Na 9 wolnych miejsc zgłosiło się 51 osób. Członkowie Rady przedstawili dorobek zawodowy i kwalifikacje 25 osób, pozostałe zostaną omówione na następnym posiedzeniu.

Rada podjęła decyzję o przeprowadzeniu czynności lustracyjnych Sądu Rejonowego dla Warszawy-Pragi Południe w Warszawie, by zapoznać się z aktami sprawy dotyczącej egzekucji kary pozbawienia wolności wobec matki dwójki małych dzieci.

Członkowie Rady chcą zbadać, czy Sąd Rejonowy dla Warszawy-Pragi Południe miał informacje o przeszkodzie w odbyciu kary zastępczej przez matkę dzieci i dlaczego nie pozostawiono dzieci pod opieką najbliższej rodziny, a oddano je do pieczy zastępczej, gdzie czteromiesięczny chłopczyk zmarł.

Rada zdecydowała o zwróceniu się do Rzecznika Dyscyplinarnego Sędziów Sądów Powszechnych z żądaniem wszczęcia postępowania wyjaśniającego wobec Prezesa SO w Rzeszowie w związku z niewykonaniem przez prezesa uchwał KRS uchylających przeniesienie sędziów do innych wydziałów. W ten sposób Rada poprała wniosek sędziów Sądu Okręgowego w Rzeszowie, którzy zwrócili się do Rady o pomoc w wyegzekwowaniu przestrzegania ostatecznych i niezaskarżalnych uchwał KRS.

Członkowie Rady postanowili także o złożeniu zawiadomienia do prokuratury w związku z podejrzeniem popełnienia przestępstwa przez prezesa SO w Rzeszowie z art. 231kk, czyli niedopełnienia obowiązków służbowych i nadużycia uprawnień przez funkcjonariusza publicznego.

KRS zajęła stanowisko w sprawie oświadczenia 28 sędziów SN z 24 czerwca 2025 r. Stwierdzili oni, iż Izba Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych SN nie spełnia wymogów niezależnego, bezstronnego i niezawisłego sądu, a w tym samym nie sprawuje wymiaru sprawiedliwości, zgodnie z art. 175 ust. 1 Konstytucji.

Rada uważa, że oświadczenie to ingeruje w niezawisłość sędziów orzekających w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i podważa ich konstytucyjne kompetencje. Powoływanie się na orzecznictwo TSUE oraz Europejskiego Trybunału Praw Człowieka nie znajduje podstaw w polskim porządku prawnym w tej kwestii.

Treść oświadczenia, zdaniem Rady, może też być uznana za działanie zmierzające do destabilizacji procesu wyborczego. Może też to oświadczenie budzić podejrzenie podżegania do działań zmierzających do realizacji znamion czynu z art. 128 par.1kk, toteż KRS zawiadamia Rzecznika Dyscyplinarnego Sądu Najwyższego o możliwości popełnienia deliktu dyscyplinarnego oraz Prokuratora Krajowego o uzasadnionym podejrzeniu popełnienia czynu ściganego z oskarżenia publicznego.

Rzecznik Prasowy
Krajowej Rady Sądownictwa

Data wydarzenia: 2025-07-08

Data końca wydarzenia: 2025-07-11

Na zakończonym 27 czerwca br. posiedzeniu plenarnym Krajowa Rada Sądownictwa podjęła uchwały o przedstawieniu Prezydentowi RP 22 wniosków o powołanie asesorów sądów administracyjnych na urząd sędziego wojewódzkich sądów administracyjnych, 9 wniosków o powołanie asesorów sądów rejonowych na urząd sędziego sądu rejonowego oraz pojedynczych wniosków o powołanie na stanowisko sędziego Sądu Apelacyjnego w Krakowie i sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku.

KRS negatywnie zaopiniowała projekt ustawy o wykonywaniu orzeczeń Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, który otrzymała wraz z pismem Podsekretarza Stanu w MSZ z 3 marca 2025 r.
Projekt ustawy zakłada zobowiązanie wszystkich organów państwa do wykonania orzeczeń ETPC, a tym samym jest sprzeczny, m.in.:

- z art. 178 ust. 1 Konstytucji - wymusza bowiem podległość sędziów orzeczeniom ETPC, stosowanie ich w praktyce orzeczniczej, choć sędziowie podlegają wyłącznie Konstytucji i ustawom;

- z art. 195 ust. 1 Konstytucji w zakresie, w którym wymusza podległość sędziów Trybunału Konstytucyjnego orzeczeniom ETPC, stosowanie ich w praktyce orzeczniczej, choć podlegają oni w tej sytuacji wyłącznie Konstytucji;

- z art. 87 ust. 1 Konstytucji w zakresie, w którym nadaje orzeczeniom ETPC rangę jednego ze źródeł prawa, w sytuacji, w której katalog źródeł prawa w Konstytucji jest zamknięty;

- z art. 190 ust. 1 Konstytucji, w zakresie, w którym nadaje orzeczeniom ETPC rangę orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego, wprowadzając moc powszechnie obowiązującą i ostateczny charakter orzeczeń ETPC w polskim systemie prawa.

Projekt ten jest sprzeczny także z art. 190 ust. 1 Konstytucji w zakresie, w którym nakazuje stosować orzeczenia ETPC sprzeczne z powszechnie obowiązującymi i ostatecznymi orzeczeniami Trybunału Konstytucyjnego;
- z art. 8 Konstytucji, w zakresie którym nakazuje stosować orzeczenia ETPC, naruszając zasadę nadrzędności Konstytucji;
- z art. 90 ust. 1 Konstytucji, w zakresie w jakim przyjmuje kompetencje ETPC do rozstrzygania kwestii ustroju sądów polskich i innych kwestii nie przekazanych organizacji międzynarodowej na podstawie ratyfikowanej umowy międzynarodowej.

Do Rady wpłynęły skargi sędziów na prezesów sądów, którzy nie wykonują uchwał KRS dotyczących odwołań od zmiany podziału czynności, dlatego członkowie Rady postanowili wystąpić do Rzecznika Dyscyplinarnego z żądaniem wszczęcia postępowań dyscyplinarnych w stosunku do prezesów sądów apelacyjnych w Warszawie i Białymstoku, prezesów sądów okręgowych w Krakowie i Piotrkowie Trybunalskim oraz Sądu Rejonowego w Rzeszowie. Równolegle Rada postanowiła złożyć w tych sprawach zawiadomienia do Prokuratury Krajowej w związku z podejrzeniem popełnienia przestępstwa z art. 231 kk, czyli niedopełnienia obowiązków służbowych i nadużycia uprawnień przez funkcjonariusza publicznego, zwłaszcza, że przynajmniej w jednym przypadku istnieje podejrzenie naruszenia niezawisłości sędziowskiej.

Sędzia Sądu Apelacyjnego w Warszawie skarży się na Rzecznika Dyscyplinarnego Ministra Sprawiedliwości - sędziego Sądu Okręgowego w Warszawie, który w sposób nieuprawniony miał udostępnić dane teleadresowe sędzi, a portal okopress do nich dotarł. Tym samym naraził sędzię orzekającą w sprawach karnych na poważne niebezpieczeństwo. Z powodu podejrzenia przekroczenia uprawnień, Rada także w tej sprawie złoży zawiadomienie do Prokuratury Krajowej oraz wniosek do Rzecznika Dyscyplinarnego Sędziów Sądów Powszechnych z żądaniem wszczęcia postępowania      wyjaśniającego.

Rada postanowiła, by komisja do spraw lustracji i wizytacji pilnie zbadała prowadzoną w Sądzie Rejonowym dla Warszawy - Praga Południe w Warszawie sprawę kobiety, która została doprowadzona na pogrzeb swojego dziecka w kajdankach zespolonych. Kobieta została skazana na karę więzienia za oszustwa, a dwójka jej dzieci trafiła do rodziny zastępczej. Czteromiesięczny chłopczyk zmarł kilka dni później z niewyjaśnionych przyczyn.

Krajowa Rada Sądownictwa wybrała sędziego Stanisława Zduna na przedstawiciela w komisji konkursowej na aplikację sędziowską i prokuratorską w 2025 r.
Rada nie wyraziła zgody na dalsze zajmowanie stanowiska przez sędziego SO w Gorzowie Wielkopolskim, który osiągnął wiek emerytalny. Natomiast pozytywnie rozpatrzyła jeden wniosek o przeniesienie sędziego w stan spoczynku i cztery odwołania od podziału czynności.

                                                                    Rzecznik Prasowy
                                                                    Krajowej Rady Sądownictwa