Podczas zakończonego 25 października br. posiedzenia plenarnego członkowie KRS poparli w głosowaniu kandydaturę Mirosława Piotra Gdesza, sędziego WSA w Warszawie, na stanowisko sędziego Naczelnego Sądu Administracyjnego Izby Ogólnoadministracyjnej. Jego kandydatura zostanie przedstawiona Prezydentowi RP.

Krajowa Rady Sądownictwa przyjęła stanowisko dotyczące potrzeby ujednolicenia praktyki rozpoznawania spraw prowadzonych przez sędziów, którzy zostali przeniesieni służbowo do sądu w innej miejscowości lub innej instancji.

W ocenie Rady konieczna jest interwencja o charakterze legislacyjnym. Przewodniczący Krajowej Rady Sądownictwa zapytał prezesów sądów apelacyjnych o praktykę stosowania art. 47b § 4 – Prawo o ustroju sądów powszechnych w związku z art. 386 § 5 kpc. Z odpowiedzi wynika, że praktyka ta jest różnorodna: w jednych apelacjach sędzia, przeniesiony do innego sądu, rozpoznaje przydzielone mu sprawy aż do prawomocnego zakończenia postępowania, w innych - nie ma obowiązku prowadzenia spraw aż do ich uprawomocnienia się.

Tak duże różnice w interpretacji wspomnianych przepisów w różnych apelacjach – wobec braku wykładni Sądu Najwyższego – dowodzą konieczności nowelizacji ustawy, by zapewnić obywatelom równe prawo do sądu.

KRS zdecydowała, iż wniesie odwołanie od orzeczenia Sądu Dyscyplinarnego w Rzeszowie, który w czerwcu br. uniewinnił sędziego Dariusza Mazura, dziś wiceministra sprawiedliwości, który w wywiadzie dla mediów zarzucił Małgorzacie Manowskiej, Pierwszej Prezes Sądu Najwyższego, popełnienie zbrodni prawniczej. Sędzia Mazur tak ocenił „odmrożenie” przez nią Izby Dyscyplinarnej Sądu Najwyższego, wbrew zabezpieczeniu wydanemu przez TSUE. Sąd dyscyplinarny uznał, że krytyka wyrażona przez sędziego Mazura była zasadna. Natomiast według KRS istnieje m.in. wątpliwość, czy sędzia Dariusz Mazur nie popełnił deliktu dyscyplinarnego.

Członkowie Rady przyjęli także podczas posiedzenia projekt budżetu sądów wojskowych.

                                                                                                                                                                                                                              Rzecznik Prasowy
                                                                                                                                                                                                                              Krajowej Rady Sądownictwa

Data wydarzenia: 2024-10-22

Data końca wydarzenia: 2024-10-25

W trakcie zakończonego 11 października posiedzenia plenarnego Krajowa Rada Sądownictwa przyjęła uchwałę dotycząca przystąpienia do postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym w sprawie o sygnaturze akt Kp 2/24 z wniosku Prezydenta RP oraz wniosła o niezwłoczne wyznaczenie terminu rozprawy. Prezydent RP przesłał do Trybunału Konstytucyjnego ustawę z 12 lipca 2024 r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa z wnioskiem o przeprowadzenie tzw. kontroli prewencyjnej i zbadanie zgodności z ustawą zasadniczą. Rada w pełni popiera wniosek Prezydenta RP i zwraca się o przystąpienie do tego postępowania, co umożliwi jej realizowanie swego interesu prawnego, jakim jest ochrona niezależności sądów i niezawisłości sędziów.

Proponowane w ustawie z 12 lipca 2024 r. zmiany dotyczą obowiązującego demokratycznego modelu wyboru sędziowskiej części Rady na rzecz modelu kooptacyjno-korporacyjnego, skracają kadencję konstytucyjnego organu władzy publicznej, pozbawiają część sędziów biernego prawa wyborczego do KRS i kwestionują prerogatywy Prezydenta RP. Zastąpienie terminu „wygaśnięcia mandatu członka Rady” sformułowaniem „ustanie działalności w Krajowej Radzie Sądownictwa osoby” nie tylko nie zmienia istoty sprawy, jaką jest skrócenie kadencji Rady, ale neguje jej obecne ukształtowanie jako ciała konstytucyjnego poprzez określenie czynności urzędowych sędziów i jej członków nie jako wykonywania mandatu członka Rady, ale jako działalności w Krajowej Radzie Sądownictwa. Tak ukształtowany przepis odmawia obecnej Radzie charakteru organu publicznego ukształtowanego i działającego w granicach i na podstawie przepisów prawa, a czynnościom urzędowym jego sędziowskich członków – charakteru wykonywania mandatu w KRS, podważając przez to zaufanie obywateli do państwa i jego organów.

Rada postanowiła także zaskarżyć do Trybunału Konstytucyjnego Regulamin urzędowania sądów powszechnych - rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości Adama Bodnara z 26 września 2024 r. wydany bez zachowania trybu wymaganego przepisami prawa, to jest bez zasięgnięcia opinii Krajowej Rady Sądownictwa. Rada stwierdza, że żaden przepis nie upoważnia Ministra Sprawiedliwości do wydania rozporządzenia z pominięciem opinii konstytucyjnego organu, jakim jest KRS i domniemania, że Rada wydała opinię pozytywną w sytuacji niedotrzymania terminu narzuconego przez Ministra.

Członkowie Rady uwzględnili odwołania sześciorga warszawskich sędziów od nowych podziałów czynności i uchyliła przyznane im podziały. W ten sposób próbowano odsunąć ich od rozpoznawania spraw.

Rada podjęła decyzję o skierowaniu wniosku do Rzecznika Dyscyplinarnego Sędziów Sądów Powszechnych o wszczęcie postępowania w sprawie Prezesa Sądu Apelacyjnego w Poznaniu, który nie podjął działań umożliwiających kontynuowanie procedury zgłoszenia dwóch sędziów na wolne stanowisko sędziowskie w Sądzie Apelacyjnym w Poznaniu. Działania te należą do obowiązków prezesa i są czynnościami administracyjnymi. Bezczynność Prezesa prowadzi do wniosku, że nie dopełnił swych obowiązków służbowych i popełnił co najmniej delikt dyscyplinarny.

Członkowie Rady postanowili także o przekazaniu do Rzecznika Dyscyplinarnego Sędziów sprawy Prezesa Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim, który dwóch uchwał KRS postanowił nie uznawać za prawnie skuteczne i wiążące. Uchwały te dotyczą odwołania sędziego tegoż sądu od podziału czynności, w tym przeniesienia do innego wydziału.

Kolejny przyjęty przez Radę wniosek do Rzecznika Dyscyplinarnego dotyczy sędziego Sądu Okręgowego w Warszawie Krzysztofa Chmielewskiego, który w mediach społecznościowych krytycznie wypowiadał się m.in. o Marcinie Romanowskim, a tym samym pokazywał swoje nastawienie do osoby, w której sprawie miał orzekać. Aktywność sędziego w mediach społecznościowych powinna skłonić go do wyłączenia z postępowania w tej sprawie, czego nie zrobił.

                                                                                                                                          Zespół Prasowy
                                                                                                                                          Krajowej Rady Sądownictwa

w przedmiocie przystąpienia do postępowania w sprawie o sygnaturze akt Kp 2/24

Na podstawie art. 186 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) i art. 3 ust. 1 pkt 3 i 6 oraz art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa (Dz. U. z 2024 r. poz. 1186) w związku z art. 510 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 1550 ze zm.) oraz art. 36 ustawy z dnia 30 listopada 2016 r. o organizacji i trybie postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 2393):

I. Krajowa Rada Sądownictwa wnosi o dopuszczenie do udziału w postępowaniu w charakterze uczestnika w sprawie z wniosku Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, sygn. akt Kp 2/24 oraz o niezwłoczne wyznaczenie terminu rozprawy;
II. Do reprezentowania wnioskodawcy w postępowaniu przed Trybunałem Konstytucyjnym Krajowa Rada Sądownictwa upoważnia sędziów: dr Annę Dalkowską, dr Macieja Nawackiego i Joannę Kołodziej-Michałowicz.

w sprawie skierowania wniosku do Trybunału Konstytucyjnego o zbadanie zgodności z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej przepisów rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 26 września 2024 r. zmieniającego rozporządzenie – Regulamin urzędowania sądów powszechnych (Dz. U. poz. 1444)

I.Na podstawie art. 191 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 186 ust. 2 i art. 188 pkt 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm., dalej: „Konstytucja RP”), Krajowa Rada Sądownictwa wnosi o stwierdzenie, że:
– rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 26 września 2024 r. zmieniające rozporządzenie – Regulamin urzędowania sądów powszechnych (Dz. U. poz. 1444) w całości, tj. §§ 1 do 6, jest niezgodne z art. 41 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 2024 r. poz. 334, dalej: „p.u.s.p.”), a przez to jest niezgodne z art. 2, art. 7 w zw. z art. 186 ust. 1 i art. 92 ust. 1 Konstytucji RP, albowiem zostało wydane przez Ministra Sprawiedliwości bez zachowania trybu wymaganego przepisami prawa do jego wydania, to jest bez zasięgnięcia opinii Krajowej Rady Sądownictwa;
– § 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 26 września 2024 r. zmieniającego rozporządzenie – Regulamin urzędowania sądów powszechnych (Dz. U. poz. 1444) jest niezgodny z art. 41 § 1 p.u.s.p., a przez to jest niezgodny z art. 92 ust. 1, art. 176 ust. 2 i art. 178 ust. 1 Konstytucji RP.

II.Krajowa Rada Sądownictwa zastrzega możliwość uzupełnienia argumentacji w razie podniesienia przez Ministra Sprawiedliwości – Prokuratora Generalnego nowych tez uzasadniających odstępstwo od wskazanego podstawowego wzorca kontroli konstytucyjności na rzecz innych wartości chronionych konstytucyjnie.

III.Do reprezentowania wnioskodawcy w postępowaniu przed Trybunałem Konstytucyjnym, wraz z prawem do modyfikowania treści wniosku Krajowa Rada Sądownictwa upoważnia sędziów: dr Annę Dalkowską, dr Macieja Nawackiego
i Joannę Kołodziej-Michałowicz.

Data wydarzenia: 2024-10-08

Data końca wydarzenia: 2024-10-11