Data wydarzenia: 23-06-24

wtorek 23 lipca – godz. 10:00 – sala posiedzeń KRS/zdalnie
środa 24 lipca – godz. 10:00 – sala posiedzeń KRS/zdalnie
czwartek 25 lipca – PRZERWA
piątek 26 lipca – godz. 9:00 – sala posiedzeń KRS/zdalnie

1. Przyjęcie porządku obrad w dniach 23-24 i 26 lipca 2024 r.;
2. Sprawy z posiedzenia Prezydium KRS;
3. Informacje i komunikaty;
4. Opinie i stanowiska do projektów aktów normatywnych:
4.1. Propozycja opinii w przedmiocie poselskiego projektu ustawy o Krajowym Rejestrze Osób Pełniących Niektóre Funkcje Publiczne;
4.2. Propozycja opinii w przedmiocie poselskiego projektu ustawy o uchyleniu ustawy z dnia 14 kwietnia 2023 r. o Państwowej Komisji do spraw badania wpływów rosyjskich na bezpieczeństwo wewnętrzne Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2007-2022.;
4.3. Propozycja opinii w przedmiocie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego (przedstawiciel wnioskodawców poseł Paweł Śliz);
4.4. Propozycja opinii w przedmiocie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego (przedstawiciel wnioskodawców poseł Tomasz Zimoch);
4.5. Propozycja opinii w przedmiocie ustawy o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz ustawy – Kodeks postępowania cywilnego (UD30);
4.6. Propozycja opinii w przedmiocie projektu rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości zmieniającego rozporządzenie w sprawie przeprowadzania konkursu na stanowisko asystenta sędziego (B823);
4.7. Propozycja opinii w przedmiocie rządowego projektu ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu usprawnienia działań Sił Zbrojnych RP, Policji oraz Straży Granicznej na wypadek zagrożenia bezpieczeństwa państwa;
4.8. Propozycja opinii w przedmiocie projekt ustawy o zmianie ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów oraz ustawy prawo o ruchu drogowym (UD13);
4.9. Propozycja opinii w przedmiocie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o ochronie zwierząt;
4.10. Propozycja opinii w przedmiocie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o ochronie zwierząt oraz ustawy o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego;
4.11. Propozycja opinii w przedmiocie projektu ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z przystąpieniem Rzeczypospolitej Polskiej do wzmocnionej współpracy w zakresie Prokuratury Europejskiej (UC55);

Prezydium Krajowej Rady Sądownictwa, organu stojącego na straży niezależności sądów i niezawisłości sędziów, na podstawie art. 186 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, art. 3 ust. 1 pkt 4 i 5 w zw. z art. 16 ust. 4 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa, stwierdza, co następuje:

1.   W związku z informacją Dyrektora Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury adw. Piotra Girdwoynia z dnia 12 lipca 2024 roku o faktycznym wyłączeniu z grona wykładowców KSSiP:
- sędziów powołanych na stanowisko sędziego na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa po 6 marca 2018 roku;
- osób składających podpisy na listach poparcia kandydatów do Krajowej Rady Sądownictwa;

Prezydium Krajowej Rady Sądownictwa stanowczo sprzeciwia się wprowadzaniu dyskryminacyjnych metod wyłączania sędziów od prowadzenia zajęć w KSSiP w oparciu o kryteria światopoglądowe i związane z udziałem w legalnych, zgodnych z obowiązującym prawem procedurach powołania na stanowisko sędziowskie i wyboru sędziów w skład Krajowej Rady Sądownictwa. Decyzja Dyrektora KSSiP z 12 lipca 2024 r. rażąco narusza obowiązujące reguły rekrutacji wykładowców Szkoły, pomijając wiążące stanowisko Rady Programowej Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury wyrażone w uchwale 17/2018 z dnia 6 września 2018 r. w sprawie zasad zgłaszania i opiniowania kandydatów na wykładowców Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury. Dotychczasowe reguły kwalifikacji wykładowców dopuszczały wyłącznie merytoryczną ocenę ich dorobku naukowego i zawodowego, wyłączały natomiast dyskryminację z jakichkolwiek przyczyn.

2.  W ocenie Prezydium Rady informacja Dyrektora KSSiP adw. Piotra Girdwoynia zawierająca w sposób oczywisty nieprawdziwe, motywowane politycznie treści pomawiające grupę około 3 000 sędziów o „przyczynienie się do destrukcji wymiaru sprawiedliwości i kryzysu państwa prawa”, o „działania antypraworządnościowe”, stanowi bezpośrednią dyskryminację z powodów światopoglądowych w rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 3 grudnia 2010 r. o wdrożeniu niektórych przepisów Unii Europejskiej w zakresie równego traktowania (Dz.U. z 2023 r. poz. 970 ze zm.), narusza zakaz dyskryminacji w podejmowaniu działalności zawodowej stanowiony art. 8 ust. 1 pkt 2 przywołanej ustawy. Już z tytułu samej rażącej dyskryminacji pokrzywdzonym wykładowcom-sędziom przysługują roszczenia odszkodowawcze.

3.  Podkreślenie wymaga, iż dyskryminacja wykładowców, ich dobór w oparciu o określony światopogląd stanowi również o naruszeniu wymaganego standardu nauczania aplikantów, drastycznym obniżeniu jakości nauczania i kształtowaniu niewłaściwych postaw etycznych u aplikantów KSSiP

4.  Z powyższy względów Prezydium Krajowej Rady Sądownictwa stoi na stanowisku, iż zachodzi pilna potrzeba zmiany na stanowisku Dyrektora KSSiP, gdyż postawa adw. Piotra Girdwoynia świadczy o całkowitej negacji zasad obowiązujących w demokratycznym państwie prawnym i może przyczynić się do drastycznego spadku poziomu zajęć w Szkole oraz kształtować niewłaściwe postawy etyczne u aplikantów KSSiP.

5. Mając na uwadze powyższe okoliczności, Prezydium Krajowej Rady Sądownictwa wzywa adw. Piotra Girdwoynia do złożenia natychmiastowej rezygnacji z pełnionej funkcji, zaś Ministra Sprawiedliwości Adama Bodnara do odwołania wymienionego z funkcji dyrektora KSSiP po wyczerpaniu procedury przewidzianej w art. 12 ust. 5a ustawy z dnia 23 stycznia 2009 r. o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury (Dz.U. z 2022 r. poz. 217 ze zm.).

                                                                                                                                               Przewodniczący
                                                                                                                                               Krajowej Rady Sądownictwa
                                                                                                                                               sędzia Dagmara Pawełczyk-Woicka

Na podstawie art. 186 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, art. 3 ust. 1 pkt 5 w zw. z art. 16 ust. 4 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa, Prezydium Krajowej Rady Sądownictwa – organu stojącego na straży niezależności sądów i niezawisłości sędziów – przypomina, że sędziowie odpowiadają dyscyplinarnie za działania kwestionujące istnienie stosunku służbowego sędziego, skuteczność powołania sędziego, lub umocowanie konstytucyjnego organu Rzeczypospolitej Polskiej (art. 107 § 1 pkt 3 ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych). Art. 107 § 3 ustawy wyłącza odpowiedzialność sędziego za orzeczenie sądowe wydane z jego udziałem, jeśli obarczone jest błędem w zakresie wykładni i stosowania przepisów prawa krajowego lub prawa Unii Europejskiej lub w zakresie ustalenia stanu faktycznego lub oceny dowodów, ale nie oznacza to, że sędzia podejmując określone działania w ramach stosunku służbowego, a w szczególności pozaorzecznicze, może świadomie negować skuteczność decyzji organów konstytucyjnych, z których wynikają dla jednostek określone uprawnienia.

Krajowa Rada Sądownictwa będzie w każdym przypadku reagować na zawiadomienia dotyczące nierespektowania przez sędziów orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego albo uchwał Krajowej Rady Sądownictwa, których skutkiem będzie pozbawienie jednostki praw wynikających z tych decyzji, żądając wszczęcia postępowania wyjaśniającego przez rzecznika dyscyplinarnego sędziów sądów powszechnych.
                                                                                                     

                                                                                                      Przewodniczący
                                                                                                      Krajowej Rady Sądownictwa
                                                                                                      sędzia Dagmara Pawełczyk-Woicka

1.   Na podstawie art. 186 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, art. 3 ust. 1 pkt 5 w zw. z art. 16 ust. 4 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa, Prezydium Krajowej Rady Sądownictwa – organu stojącego na straży niezależności sądów i niezawisłości sędziów – wzywa Prezesa Rady Ministrów, jako organ odpowiedzialny za wydawanie dzienników urzędowych, do niezwłocznego ogłoszenia orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego we właściwych organach urzędowych – Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej i Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.

2.   Zaniechanie ogłoszenia orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego bezpośrednio, jednoznacznie i w sposób rażący narusza przepis art. 190 ust. 2 Konstytucji RP, zgodnie z którym ogłoszeniu we właściwych organach urzędowych (dziennikach urzędowych) orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego podlegają niezwłocznie, bez jakichkolwiek wyjątków. Prezes Rady Ministrów nie jest uprawniony do określania daty ogłoszenia orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego, a zaniechanie ogłoszeń jako stanowiące o naruszeniu zasady legalizmu określonej w art. 7 Konstytucji RP, jest działaniem bezprawnym.

3.   Prezydium Rady podkreśla, iż zaniechanie ogłoszeń orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego wprowadza stan niepewności prawnej, bezpośrednio godzi też w realizację prawa do sądu w rozumieniu art. 45 ust. 1 Konstytucji RP, utrudniając dochodzenie roszczeń z tytułu bezprawia legislacyjnego, czy też wznowienie postępowań sądowych. Zaniechanie to dotyczy również orzeczeń istotnych z punktu widzenia niezależności sądów i niezawisłości sędziów, eliminujących bowiem z porządku prawnego akty normatywne bezpośrednio godzące w te wartości (wyroki z 8 maja 2024, sygn. SK 59/21, 16 maja 2024 r. sygn. U 1/24, 21 maja 2024 r. sygn. U 5/24).

4.   W ocenie Prezydium Rady, sprzeczne z zasadą dobra wspólnego ustanowioną art. 1 Konstytucji RP, krzywdzące obywateli i pociągające za sobą wyjątkowo negatywne skutki dla funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości jest zaniechanie ogłoszenia w Dzienniku Ustaw wyroku z 4 czerwca 2024 r. o sygn. SK 140/20 w sprawie obliczenia należnego świadczenia emerytalnego. Ogłoszenie przywołanego wyroku daje grupie nawet 200 000 uprawnionych osób możliwość uzyskania znacząco wyższych miesięcznych świadczeń emerytalnych i wypłaty kwoty świadczeń zaległych za ubiegłe lata. Zaniechanie ogłoszenia uniemożliwia uzyskanie z urzędu przeliczenia wysokości emerytur i wypłaty świadczeń zaległych, zmusza uprawnionych do występowania do organów rentowych o ponowne ustalenie świadczeń w oparciu o art. 114 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1251 z późn. zm.), a następnie do dochodzenia tych roszczeń na drodze sądowej. Do Sądów Okręgowych – Wydziałów Pracy i Ubezpieczeń Społecznych może tym samym wpłynąć około 200 000 dodatkowych spraw, co będzie skutkowało znaczącym wydłużeniem postępowań sądowych, szczególnie wobec braków kadrowych spowodowanych celowym działaniem Ministra Sprawiedliwości.

5.   Prezydium Rady zaznacza, iż zaniechanie ogłaszania orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego, wpisujące się w działania uderzające w wymiar sprawiedliwości, Krajową Radę Sądownictwa i Trybunał Konstytucyjny, może pociągać za sobą odpowiedzialność, także karną, wszystkich osób zaangażowanych w ten proceder.
                                                                                                            Przewodniczący
                                                                                                            Krajowej Rady Sądownictwa
                                                                                                            sędzia Dagmara Pawełczyk-Woicka