Data wydarzenia: 17-05-23

Krajowa Rada Sądownictwa informuje, że w dniu 17 maja 2023 r. w Monitorze Polskim z 2023 r., poz. 510 ukazało się Obwieszczenie Ministra Sprawiedliwości o wolnych stanowiskach sędziowskich:

Wolne stanowiska sędziowskie zostały ogłoszone w niżej wymienionych sądach powszechnych:

  • stanowisko sędziego sądu okręgowego w Sądzie Okręgowym w Rybniku;
  • stanowisko sędziego sądu okręgowego w Sądzie Okręgowym w Sosnowcu;
  • stanowisko sędziego sądu okręgowego w Sądzie Okręgowym w Warszawie;
  • stanowisko sędziego sądu rejonowego w Sądzie Rejonowym w Dąbrowie Górniczej;
  • stanowisko sędziego sądu rejonowego w Sądzie Rejonowym w Grudziądzu.

Data wydarzenia: 16-05-23

Szanowni Państwo Sędziowie,

odnosząc się do „Oświadczenia” niektórych sędziów orzekających w Sądzie Apelacyjnym w Warszawie z dnia 10 maja 2023 roku w sprawie działań Prezesa i Wiceprezesów tego Sądu, który został przesłany także do Przewodniczącego Krajowej Rady Sądownictwa, poczuwam się w obowiązku na ten apel odpowiedzieć.

I.
Odmowa wykonania orzeczenia Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu wydanego w sprawach sędziów: Ewy Leszczyńskiej-Furtak, Ewy Gregajtys i Marzanny Piekarskiej-Drążek nie stanowi w mojej ocenie naruszenia norm konstytucyjnych.
Przypominam, że Krajowa Rada Sądownictwa rozpoznawała odwołania od podziału czynności dotyczące w/w sędziów. W toku postępowania przed Krajową Radą Sądownictwa doszło do publicznego wysłuchania Prezesa Sądu Apelacyjnego w Warszawie, który szeroko przedstawił stan faktyczny oraz swoje stanowisko w sprawie.
Odwołujący się sędziowie mogli ustosunkować się do przedstawionych przez Prezesa Sądu motywów podjętej decyzji. Bezpośrednią przyczyną decyzji Prezesa Sądu Apelacyjnego było uchylenie zarządzenia dotyczącego formułowania składów trzyosobowych – niezgodnego z Regulaminem sądów powszechnych oraz ustawą. Uchylenie tego zarządzenia spowodowało konieczność zasiadania w/w sędziów w składach z sędziami powołanymi na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej po 6 marca 2018 roku oraz z sędziami delegowanymi przez Ministra Sprawiedliwości. W związku z tym doszło podczas rozpoznawania apelacji do szeregu incydentów, których wspólnym mianownikiem była niechęć sędziów Ewy Leszczyńskiej-Furtak, Ewy Gregajtys i Marzanny Piekarskiej-Drążek do wspólnego zasiadania w składach orzekających z sędziami, którzy trafili do wydziału karnego w ostatnich latach. Zamiast skupienia się na rozstrzyganiu spraw dochodziło do podważania autorytetu i prawa do orzekania innych sędziów. Nadto podkreślić należy, że odwołujące nie skorzystały z prawa do publicznego przedstawienia swojego stanowiska podczas posiedzenia plenarnego Krajowej Rady Sądownictwa.
Uznaję zatem, że stanowisko Prezesa Sądu było zgodne ze stanem faktycznym. Prezes zmienił podział czynności w ten sposób, że przydzielił sędziów do wydziału, w którym w świetle ustawy sprawy mogły być rozpoznawane jednoosobowo. Wbrew medialnym przekazom o „karnych” przeniesieniach uważam, że decyzja ta była podyktowana koniecznością zapewnienia prawidłowego toku postępowania. Zwracam uwagę, że nie chodziło o poglądy sędziów na rozpoznawaną sprawę, ale poglądy odnoszące się do ukształtowania składu orzekającego. Sprowadzenie idei Rządów Prawa do kwestii personalnych uważam za żenujące i będące w swej istocie zaprzeczeniem tej idei.
Z pewnym zaskoczeniem odnotowuję, iż wśród sygnatariuszy „Oświadczenia” znaleźli się sędziowie, którzy również uchodzą w ocenie sędziów Ewy Leszczyńskiej-Furtak, Ewy Gregajtys i Marzanny Piekarskiej-Drążek za sędziów wadliwie powołanych. Czyżby Państwo wzięli sobie do serca uzasadnienie postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 13 kwietnia 2023 roku, III CB 6/23? Czyżby działali zainspirowani zawartym tam wskazaniem, że brak negatywnej oceny („bierna akceptacja”) prawidłowości procedury powołania sędziów na wniosek KRS w składzie ukształtowanym po 6 marca 2018 roku stanowi „okoliczność postępowania sędziego po powołaniu” skutkującą „oblaniem” testu niezawisłości? Czyżby postanowili obecnie przystąpić do gorliwego wykazywania się „czynną negacją” tej procedury, dezaprobatą dla zmian w wymiarze sprawiedliwości i odcinaniem się od Krajowej Rady Sądownictwa, aby w ten sposób zapracować sobie na „zdanie” w przyszłości własnego testu, nie bacząc, że zamysł taki obarczony jest ab initio wewnętrzną sprzecznością i świadczy o dysonansie poznawczym? Że niepodobna jednocześnie uważać się za prawidłowo powołanego, niezawisłego sędziego, kwestionując zarazem identyczne umocowanie kolegów w służbie sędziowskiej?
Będę rekomendować Krajowej Radzie Sądownictwa wykorzystanie powyższych okoliczności w przygotowywanym przez Krajową Radę Sądownictwa stanowisku, które ma zostać przedłożone TK w sprawie z wniosku Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej o zbadanie zgodności z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej ustawy z dnia 13 stycznia 2023 r. o zmianie ustawy o Sądzie Najwyższym oraz niektórych innych ustaw.

II.
Odnosząc się do rzekomego złamania Konstytucji przez Prezesa Sądu przypominam, że orzeczenie, którego rzekomo nie wykonał stanowi środek tymczasowy ETPC, który nie ma charakteru wiążącego. Środek tymczasowy Trybunał wydaje na podstawie art. 39 Regulaminu ETPC, który nie został ratyfikowany, a zatem nie ma do niego zastosowania przywołany artykuł Konstytucji. Chociaż kwestia ta wymagałaby dodatkowych wyjaśnień, wobec lakoniczności wywodu „apelu” ograniczę się do jednego argumentu, który w całości wykazuje nietrafność Państwa zarzutu.

III.
Odnosząc się do zarzutu formułowanego pod adresem sędziego Michała Lasoty pragnę poinformować, że informacja powyższa trafi do zespołu opiniującego kandydaturę sędziego Michała Lasoty na stanowisko sędziego w Sądzie Apelacyjnym w Warszawie.

IV.
Łączenie funkcji Rzecznika i Prezesa Sądu nie jest zakazane. Jednak poczytuję ten apel jako wezwanie alternatywne o rezygnację z jednej z wymienionych funkcji, ewentualnie jako apel do ustawodawcy o zmianę ustawy w taki sposób, aby łączenie tych funkcji nie było możliwe. Nie jestem więc adresatem tego apelu.

V.
Co do ingerencji przez Zastępcę Przewodniczącego w treść prawomocnych orzeczeń sądów, to bez znajomości akt sprawy nie mogę się w tej materii wypowiedzieć, gdyż nie wiem czy doszło do wydania decyzji administracyjnej, czy decyzję podjął  sąd, w którego składzie zasiadał Zastępca Przewodniczącego. Zwrócę się o wyjaśnienie tej sytuacji przez Prezesa Sądu.

Przewodniczący KRS
Dagmara Pawełczyk-Woicka

Członkowie Krajowej Rady Sądownictwa podczas posiedzenia Rady 16 maja br. zdecydowali o nieuwzględnieniu odwołania sędziego Piotra Gąciarka z Sądu Okręgowego w Warszawie od podziału czynności, które zostały mu wyznaczone po tym, jak został przywrócony do orzekania przez Izbę Odpowiedzialności Zawodowej SN.

Rada nie poparła tym samym stanowiska zespołu KRS zajmującego się rozpatrzeniem odwołania sędziego. Zespół zauważył, że podział czynności sędziego Piotra Gąciarka obejmuje sprawy należące do kompetencji referendarza sądowego albo urzędnika, co nie służy dobru wymiaru sprawiedliwości i nie znajduje uzasadnienia. Dlatego też postanowił rekomendować Radzie przyjęcie stanowiska, w którym zwróci się ona do Prezesa Sądu Okręgowego w Warszawie o rozważenie zmiany podziału czynności sędziego Gąciarka oraz jego powrotu do orzekania w wydziale karnym pierwszej instancji, ale nie z powodów podanych w odwołaniu, ale ze względu na dobro wymiaru sprawiedliwości. W Sądzie Okręgowym w Warszawie są bowiem zaległości, a postępowanie sędziego Gąciarka, prowadzące do zawieszania postępowań, skutkowało m.in. niemożnością wykonywania kary więzienia wobec osób skazanych.

Sędzia Gąciarek odmawiał orzekania z innymi sędziami, którzy otrzymali rekomendację KRS, nie uznając prawidłowości ich powołania, dlatego zespół KRS sugerował, że sędzia mógłby ograniczyć się do spraw rozpoznawanych w składzie jednego sędziego zawodowego.

W lutym br. media donosiły m.in., iż sędzia Gąciarek odroczył wykonanie kary pozbawienia wolności wobec przestępcy, który obrabował i pobił swą ofiarę. Piotr Gąciarek uzasadniał to faktem, iż wyrok w tej sprawie wydał sędzia, który został powołany po rekomendacji obecnej KRS.

Prezes Sądu Okręgowego w Warszawie zdecydował po przywróceniu sędziego Gąciarka do pracy w sądzie o przeniesieniu bez jego zgody z XII Wydziału Karnego do XV Wydziału Wykonywania Orzeczeń, gdzie miał zajmować się decyzjami dotyczącymi wykonywania orzeczeń sądów zagranicznych oraz egzekucją należności zasądzonych na rzecz Skarbu Państwa w szeroko rozumianym postępowaniu cywilnym.

W listopadzie 2021 r. sędzia Piotr Gąciarek został odsunięty od orzekania przez Izbę Dyscyplinarną. Powodem była odmowa udziału w składzie orzekającym, w którym zasiadał sędzia nominowany z udziałem obecnej KRS.

Wcześniej sędzia został zawieszony na miesiąc przez ówczesnego prezesa Sądu Okręgowego w Warszawie, Piotra Schaba.
W styczniu br. Izba Odpowiedzialności Zawodowej uchyliła uchwałę Izby Dyscyplinarnej i przywróciła sędziego Piotra Gąciarka do pracy.

Sędzia Gąciarek jest wiceprezesem stołecznego oddziału Stowarzyszenia Sędziów Polskich „Iustitia”.

Zespół Prasowy
Krajowej Rady Sądownictwa