Uchwała Krajowej Rady Sądownictwa nr 1091/2022 z 21 grudnia 2022 r. w sprawie uwzględnienia odwołania od wyznaczenia do udziału w rozpoznaniu sprawy w innej izbie.
Krajowa Rada Sądownictwa na posiedzeniu w dniu 21 grudnia br. uwzględniła – na podstawie art. 22a § 5 i 6 Prawa o ustroju sądów powszechnych w związku z art. 10 § 1 ustawy o Sądzie Najwyższym – odwołanie sędziego Sądu Najwyższego Tomasza Demendeckiego od podziału czynności, wynikającego z zarządzenia nr 164/2022 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z 30 listopada 2022 r. Chodzi o wyznaczenie sędziego do udziału w rozpoznaniu określonych spraw w Izbie Cywilnej SN.
Sędzia Tomasz Demendecki, orzekający w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych, został wyznaczony do orzekania w Izbie Cywilnej SN na czas określony – od 15 października do 31 grudnia br. – zarządzeniem Pierwszego Prezes SN Małgorzaty Manowskiej. Jeszcze przed rozpoczęciem orzekania wyznaczenie to zostało uchylone.
Sędziemu Demendeckiemu, zanim jeszcze ten rozpoczął orzekanie w Izbie Cywilnej SN, Prezes Sądu Najwyższego kierujący pracą Izby Cywilnej przydzielił jednak 45 spraw. Mimo decyzji uchylającej zarządzenie o wyznaczeniu do orzekania w Izbie Cywilnej 3 listopada 2022 r. Pierwsza Prezes SN poinformowała Tomasza Demendeckiego, że zobowiązany jest podejmować czynności w sprawach przydzielonych mu w Izbie Cywilnej. Zarządzeniem z 30 listopada 2022 r. wyznaczyła sędziego Demendeckiego do rozpoznania wcześniej przydzielonych spraw w Izbie Cywilnej Sądu Najwyższego.
Sędzia zwrócił się więc do Krajowej Rady Sądownictwa z odwołaniem. KRS uznała, iż jego odwołanie podlega rozpoznaniu przez Radę, albowiem dotyczy aktu wyznaczenia sędziego Sądu Najwyższego przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego do udziału w rozpoznaniu określonej sprawy w innej izbie, mającego konsekwencje analogiczne do zmiany podziału czynności sędziego sądu powszechnego skutkującego przeniesieniem do innego wydziału sądu – która to czynność podlega z mocy art. 22a § 5 Prawo o ustroju sądów powszechnych kontroli odwoławczej Krajowej Rady Sądownictwa. Potrzeba zapewnienia sędziom Sądu Najwyższego jednakowej ochrony w omawianej kwestii przemawia jednoznacznie za uznaniem dopuszczalności odwołania od aktu wyznaczenia sędziego do udziału w rozpoznaniu określonej sprawy w innej izbie.
Rozpatrując wniosek Tomasza Demendeckiego, Rada uwzględniła jego odwołanie, albowiem na podstawie art. 35 § 3 zd. 3 ustawy o Sądzie Najwyższym obowiązek podejmowania czynności w sprawach przydzielonych w innej izbie Sądu Najwyższego dotyczy spraw, które nie zostały zakończone w okresie wyznaczenia do tej właśnie izby, natomiast w niniejszej sprawie Pierwsza Prezes uchyliła zarządzenie o wyznaczeniu sędziego Demendeckiego bez jego zgody do orzekania w Izbie Cywilnej jeszcze przed rozpoczęciem okresu wyznaczenia. Obowiązek dokończenia spraw nie mógł zatem rozciągać się na sprawy przydzielone wcześniej.
Uchwała KRS oznacza, że sędziowie Sądu Najwyższego mogą zwracać się do Rady z odwołaniem od zarządzenia o wyznaczeniu do udziału w rozpoznaniu sprawy w innej izbie – w oparciu o przesłanki wynikające z Prawa o ustroju sądów powszechnych.
Sędzia Dagmara Pawełczyk-Woicka
Przewodniczący
Krajowej Rady Sądownictwa