w sprawie wniosku do Ministra Sprawiedliwości o opracowanie projektu planu dochodów i wydatków sądów powszechnych na rok 2022
Na podstawie art. 178 § 3 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 365), Krajowa Rada Sądownictwa przedstawia Ministrowi Sprawiedliwości wniosek o opracowanie projektu planu dochodów i wydatków sądów powszechnych na rok 2022 z następującymi uwagami i zastrzeżeniami.
Krajowa Rada Sądownictwa uważa, że brak planu wzrostu wynagrodzeń pracowników sądów powszechnych, a w szczególności urzędników jest krzywdzący, doprowadzi do ich finansowej degradacji oraz do zaprzepaszczenia efektów podwyżek z lat 2019 i 2020, wypracowanych wielostronnym wysiłkiem i współpracą organów Państwa i związków zawodowych.
Brak takiego wzrostu może spowodować odnowienie trudności kadrowych obejmujących odpływ doświadczonych pracowników, niemożność pozyskania nowych, permanentnej rotacji.
W czasie pandemii sądy powszechne cały czas pracowały, a pracownicy dostosowywali się do nowych wyzwań technicznych, informatycznych, organizacyjnych i biologicznych.
Dlatego Krajowa Rada Sądownictwa postuluje zaplanowanie wzrostu wynagrodzeń pracowników sądów powszechnych, co najmniej w wysokości stopy inflacji.
Krajowa Rada Sądownictwa zauważa, że obecna struktura wynagrodzeń pracowników specjalistycznych (inżynierów, informatyków) w dalszym ciągu powoduje, że sądy (szczególnie w ośrodkach wielkomiejskich) nie są konkurencyjnym pracodawcą i mają trudności w pozyskaniu i utrzymaniu stabilnej kadry, co jest istotną przeszkodą w prawidłowej realizacji zadań spoczywających na sądach.
Krajowa Rada Sądownictwa postuluje zmianę struktury wynagrodzeń pracowników, umożliwiającą ustalanie wyższych wynagrodzeń zasadniczych dla tej grupy zawodowej.
Krajowa Rada Sądownictwa uważa, że zachodzą istotne wątpliwości, czy złożone projekty wydatków rzeczowych zabezpieczają potrzeby sądów.
Zauważa, że złożone projekty wydatków na zabezpieczanie powierzchni archiwalnej w dużej części opierają się na powierzchni wynajmowanej. Stała jest tendencja wzrostu wielkości powierzchni wynajmowanej i wzrostu kosztu pozyskania tej powierzchni.
Zauważa również, że mimo stałych i wysokich wydatków na remonty i budowę budynków sądów w dalszym ciągu istnieją sądy, których siedziby nie spełniają norm technicznych prawa budowlanego, nie są dostosowane do potrzeb osób niepełnosprawnych ruchowo, przez co doznają istotnej przeszkody w realizowaniu swoich ustrojowych zadań.
Krajowa Rada Sądownictwa stwierdza, że z projektów budżetów poszczególnych apelacji wynika brak spójnej, jednolitej metodologii planowania i kwalifikowania projektów inwestycji budowlanych i remontów do realizacji na obszarze kraju. Tym samym wydatki w ramach poszczególnych zadań inwestycyjnych i remontów są akceptowane uznaniowo i w nierównym stopniu zaspokajają potrzeby różnych sądów.
