w przedmiocie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko
Krajowa Rada Sądownictwa, po zapoznaniu się z rządowym projektem ustawy o zmianie ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, przekazanym w dniu 21 maja 2020 r. do zaopiniowania przy piśmie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska (znak: BP-WOP.0220.11.2020.SK.4), zgłasza następujące uwagi.
Wątpliwości Krajowej Rady Sądownictwa budzi przede wszystkim wprowadzenie w art. 86e ust. 1 projektu szerokiego katalogu przesłanek dla wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach (odwołanie do art. 145 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325; dalej: ppsa), które prowadzić będzie do swoistego przedsądu w sprawie zawisłej przed wojewódzkim sądem administracyjnym. Oznacza to dwukrotne, możliwie różne, rozstrzygnięcie w tej samej sprawie dokonane przez sąd jednego szczebla. Tego typu rozwiązania legislacyjne powinny być stosowane wyjątkowo, gdyż godzą w zasadę niezawisłości sędziowskiej z uwagi na konieczność ponownego badania sprawy co do istoty przez sąd tego samego szczebla w innym składzie.
Zastosowanie w tym względzie znajduje również art. 61 § 3 ppsa, który zezwala na wstrzymanie przez sąd wykonania w całości lub części aktu lub czynności na wniosek skarżącego jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Nie jest zatem zasadne wprowadzanie kolejnej instytucji o charakterze lex specialis obok istniejącego w ustawie procesowej.
Podobnie należy odnieść się do określonego w art. 86e ust. 3 terminu do rozpatrzenia wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Wnioski o wstrzymanie przez sąd wykonania w całości lub części aktu lub czynności rozpatrywane są przez sądy administracyjne w pierwszej kolejności według ich wpływu. Wprowadzenie szczególnego trybu rozpatrywania tego rodzaju wniosków z nieznanym dotąd ustawie procesowej terminem instrukcyjnym może zakłócać dotychczasowy sposób rozpoznawania przez sądy tego rodzaju spraw, wśród których wnioski o wstrzymanie przez sąd wykonania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach stanowią tylko część ich ogólnej liczby.
Należy również przytoczyć uwagę o charakterze legislacyjnym poprzez wskazanie, że tytuł przekazanej do zaopiniowania ustawy zmieniającej nie odpowiada nazwie ustawy przez nią zmienianej, gdyż pominięto w nim wyrazy „oraz o ocenach oddziaływania na środowisko”.